Οι γυναίκες αθλήτριες έχουν αγωνιστεί πολύ και σκληρά για το δικαίωμα να επιλέξουν τι θα φοράνε όταν αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες και έτσι στους Αγώνες του Τόκιο 2020, όλο και περισσότεροι αθλητές και φίλαθλοι, κάθονται γύρω από αυτό το τραπέζι αυτής της συζήτησης.
Από τις περισσότερες από 30 γυναίκες που έπαιξαν μπάντμιντον την Τετάρτη, περίπου τα δύο τρίτα φορούσαν σορτς, ενώ άλλες ήταν ντυμένες με σορτς, φορέματα και φούστες, και μία φορούσε χιτζάμπ.
«Είμαι τυχερή που μπορούμε να φορέσουμε ό, τι θέλουμε», δήλωσε ο Σιντχού, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Η Ιρανή Σοράγια Αγκαέι φορούσε ένα φόρεμα, κολάν και χιτζάμπ, ενώ φούστες και σορτς (φαρδιά σορτς που μοιάζουν με φούστες από μπροστά), ήταν επίσης μια δημοφιλής επιλογή μεταξύ των παικτών, συμπεριλαμβανομένης της Βελγίδας Λιάνε Ταν και της Γιαπωνέζας Ναζόμι Οκουχάρα.
Την Κυριακή, η γερμανική ομάδα γυναικείας γυμναστικής φορούσε «κοστούμια» ολόσωμα, ελπίζοντας να προωθήσει την ελευθερία επιλογής και να ενθαρρύνει τις γυναίκες να φορούν αυτό που τους κάνει να νιώθουν άνετα.
Αλλά στη γυναικεία ομάδα χάντμπολ παραλίας της Νορβηγίας επιβλήθηκε πρόστιμο 1.500 ευρώ την περασμένη εβδομάδα επειδή φορούσε σορτς και όχι μπικίνι και έθεσε σε κίνδυνο «την ιδανική παρουσίαση του αθλήματος», σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Χάντμπολ και τη Διεθνή Ομοσπονδία Χάντμπολ.
Οι κανόνες αναφέρουν ότι το κάτω μέρος του μπικίνι πρέπει να έχει μέγιστο πλάτος 10 εκατοστά και να έχει «στενή εφαρμογή και κοπή σε ανοδική γωνία».
Πριν από μια δεκαετία περίπου, πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, ορισμένοι αξιωματούχοι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μπάντμιντον (BWF) «έβαλαν» φωτιά εξαιτίας παρόμοιου κανόνα που ανέφερε ότι οι γυναίκες έπρεπε να φορούν φούστες για να κάνουν το άθλημα πιο «θηλυκό» και «ελκυστικό» για τους οπαδούς και τους χορηγούς . Ωστόσο, αυτός ο κανόνας καταργήθηκε πριν από τους Αγώνες. Κάνοντας ένα βήμα μπροστά και κυρίως επιτρέποντας στις γυναίκες να αισθανθούν τυχερές που δεν νιώθουνε πίεση για το πώς πρέπει να δείχνουν στους αγωνιστικούς χώρους.