Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΝΔΡΙΝΟΥ
Τον Ιανουάριο του 1991 ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους με ένα αίτημα: Την τιμωρία των δολοφόνων του καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα
(περισσότερα εδώ:
). Πάνω από 50.000 άνθρωποι στην Αθήνα, αλλά και χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα ζητούσαν δικαιοσύνη.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρισκόταν σε πανικό. Απέπεμψε τον υπουργό Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, στη θέση του έβαλε τον Γιώργο Σουφλιά και πήρε πίσω όλα τα μέτρα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Η «Ελευθεροτυπία» σχολίαζε δηκτικά τα «μπρος – πίσω» του ίδιου του Πρωθυπουργού.
Όπως συχνά συμβαίνει στις περιπτώσεις των μεγάλων συγκεντρώσεων η αστυνομία ψάχνει ευκαιρία να τις διαλύσει. Το είδαμε στην συγκέντρωση για την απόφαση της Δίκης της «Χρυσής Αυγής», αλλά και σε πολλές άλλες. Το «manual» των περιπτώσεων αυτών είναι παλιό. Παμπάλαιο.
Μόνο που καμιά φορά αυτό το σχέδιο δράσης φέρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τι έγινε εκείνο το βράδυ; Εκτεταμένα επεισόδιο σε όλο το κέντρο της πόλης. Από το Πολυτεχνείο μέχρι την Ομόνοια που περιλάμβανε οδοφράγματα πετροπόλεμο και ρίψη χημικών.
Θύμα αυτού του… πολέμου υπήρξε και το κατάστημα «Κ. Μαρούσης» στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους. Στο ισόγειο ήταν το κατάστημα κι από πάνω πολυώροφο συγκρότημα γραφείων. Γρήγορα όλο το κτίριο λαμπάδιασε. Η Πυροσβεστική άργησε να πάει, λόγω των επεισοδίων, αλλά κι όταν έφθασε κι άρχισε τον απεγκλωβισμό των ανθρώπων που ήταν μέσα σε αυτό, δέχτηκε τα χημικά των αστυνομικών.
Αποτέλεσμα; Τέσσερις άνθρωποι να καούν ζωντανοί. Αυτοί ήταν:
Ο Περικλής Ρεπάτης, 32 χρόνων, ιδιοκτήτης γραφείου μηχανοργάνωσης, στον 6ο όροφο.
Ο Γιάννης Νεμετζίδης, 60 χρόνων, χρυσοχόος, στον 1ο όροφο
Ο Εμμανουήλ Κοντόπουλος, 57 χρόνων, δικηγόρος που προσπάθησε να ανέβει στο κτίριο, αλλά εγκλωβίστηκε στο ασανσέρ. Τραγική είναι η περίπτωση ενός ακόμη ατόμου που δεν αναγνωρίστηκε.
H «Ελευθεροτυπία» από την πρώτη στιγμή «έδειξε» την αστυνομία για τα όσα έγιναν. Την επομένη μέρα
Αλλά και την μεθεπόμενη όταν οι μαρτυρίες όσων έζησαν από κοντά τα επεισόδια ήταν συγκλονιστικές. Ακόμα και οι Πυροσβέστες δεν έκρυψαν την οργή τους
Και η κυβέρνηση τι έκανε; Έριξε και πάλι την ευθύνη στον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Υποστήριξε ότι τα χημικά που προκαλούσαν πυρκαγιές και ήταν βλαβερά για τους πολίτες δεν ήταν δικά της, αλλά του ΠΑΣΟΚ. Ξέχασε να συμπληρώσει ότι εκείνη τα χρησιμοποίησε. «Ξεστόκαρε» με άλλα λόγια.
Ακόμα και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες άσκησαν κριτική, όπως έγραψε και η «Ελευθεροτυπία».
Η «Ελευθεροτυπία» διατύπωσε επτά ερωτήματα στα οποία δεν πήρε, φυσικά, απάντηση. Βλέπετε τότε δεν υπήρχαν τρολ και διαδίκτυο για να περάσει η… ανεπίσημη γραμμή.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς τι ακολούθησε. Ως συνήθως, απολύτως τίποτα. Δημοσιογραφικά ξεχάστηκε με την εισβολή των Αμερικάνων στο Ιράκ, λίγες μέρες αργότερα. Ποινικά η ΕΔΕ του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης έκανε λόγο για εμπρησμό από μολότοφ, χωρίς να ζητήσει καταθέσεις από Πυροσβέστες που στο κάτω κάτω ανήκουν στο ίδιο Υπουργείο. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών με τη σειρά του απέδωσε τη φωτιά σε «βομβιστική ενέργεια» κι… όλα καλά.
Πάντως λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Υπουργός Δημόσιας Τάκης Γιάννης Βασιλειάδης αντικαταστάθηκε από τον Θεόδωρο Αναγνωστόπουλο, ενώ έγιναν και αλλαγές στα υψηλά κλιμάκια της αστυνομίας.
Δείτε το έκτακτο δελτίο του ΑΝΤ1, εκείνη τη βραδιά, με πλάνα από το ελικόπτερο του σταθμού
Και ένα ακόμα έκτακτο με τα επεισόδια στο χώρο του Πολυτεχνείου
https://www.youtube.com/watch?v=G_usPsgGlAE