Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΝΔΡΙΝΟΥ
Το 1990 η Νίκη Κεραμέως λεγόταν Βασίλης Κοντογιαννόπουλος. Ήταν υπουργός Παιδείας και ονειρεύτηκε μια μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με ιδιωτικά ΑΕΙ, χρονικό όριο στις σπουδές, περιορισμό του εκπαιδευτικού ασύλου, αλλά και ομοιόμορφη στολή των σπουδαστών και έπαρση σημαίας! Ξέσπασε σάλος το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς. Πρωθυπουργός ήταν και πάλι Μητσοτάκης, αλλά λεγόταν Κώστας κι όχι Κυριάκος.
Μόλις έγιναν γνωστά τα νέα μέτρα άρχισαν καταλήψεις Γυμνασίων και Λυκείων. Στο πλευρό των μαθητών βρέθηκε και η πλειοψηφία των καθηγητών. Το Δεκέμβριο σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του υπουργείου το 65% των σχολείων ήταν υπό κατάληψη.
-Μη σε νοιάζει. Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς θα ανοίξουν και πάλι. Δεν θα αντέξουν, έλεγε ο υπουργός στον πρωθυπουργό που έδειχνε ανήσυχος με την εξέλιξη των πραγμάτων.
Στις 7 Ιανουαρίου τα σχολεία άνοιξαν. Τρόπος του λέγειν, γιατί στα περισσότερα οι καταλήψεις συνεχίστηκαν. Λάδι στη φωτιά έριξε και πάλι ο Κοντογιαννόπουλος που ανακοίνωσε ότι όποιος έχει 50 απουσίες σε κατάληψη μένει στην ίδια τάξη! Οι καθηγητές αρνήθηκαν να πάρουν απουσίες. Τους στήριζε και η ΟΛΜΕ.
Στη Νέα Δημοκρατία, πάλι, επιστράτευσαν τους «αγανακτισμένους πολίτες» για να… σπάσουν τις καταλήψεις. Συνήθως νεολαίοι της ΟΝΝΕΔ έκαναν ντου σε σχολεία για να τρομοκρατήσουν τους καταληψίες.
Τριαντάχρονοι εναντίον 16χρονων!
Ο Δ.Χαντζόπουλος στα «ΝΕΑ» δημιούργησε αυτό το σκίτσο για χιουμοριστικό. Που να ήξερε ότι θα έβγαινε και προφητικό.
Την πρώτη κιόλας μέρα, στις 7 Ιανουαρίου, έγιναν αμέτρητα επεισόδια σε όλη την Ελλάδα. Στο 4ο Λύκειο Θεσσαλονίκης ροπαλοφόροι άνοιξαν κεφάλια μαθητών. Η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Στην Πάτρα, την επόμενη μέρα οργανώθηκε μια ομάδα 30 μελών της τοπικής ΟΝΝΕ στην πλειοψηφία τους με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο Γιάννη Καλαμπόκα που ήταν και Δημοτικός Σύμβουλος. Εκ των υστέρων τα κόμματα της αντιπολίτευσης «έδειξαν» ως οργανωτή το Νομάρχη Αχαΐας Ν. Τάγαρη (1989-93), αλλά δεν αποδείχτηκε από τα γεγονότα που ακολούθησαν.
Με λοστούς και ρόπαλα στις 7.30 το βράδυ επεχείρησαν να καταλάβουν το Πολυκλαδικό Λύκειο Πάτρας. Δεν τα κατάφεραν. Έξαλλοι κινήθηκαν σε ευκολότερο στόχο. Στο 3ο Λύκειο της πόλης υπήρχαν εκείνο το βράδυ μόλις επτά καταληψίες. Μπήκαν τους χτύπησαν κι εγκαταστάθηκαν σε αυτό για να λειτουργήσει την επόμενη μέρα.
Γρήγορα μαζεύτηκε κόσμος έξω από το σχολείο. Επικεφαλής ήταν ο Δήμαρχος Πατρέων Ανδρέας Καράβολας, μαζί του ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Φούρας, αλλά και πολλοί εκπαιδευτικοί και γονείς των μαθητών. Από κοντά κι άλλοι παρακρατικοί που ετοίμαζαν την «τελική αναμέτρηση». Ήταν θέμα πρεστίζ για αυτούς να παρουσιάσουν το σπάσιμο μιας κατάληψης, ένα ανοιχτό σχολείο.
Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα και ξεχύνονται οι καταληψίες της ΟΝΝΕΔ. Ακολουθούν συμπλοκές σώμα με σώμα. Ειδοποιείται η Αστυνομία, αλλά παραμένει άφαντη. Κάποια στιγμή οι συμπλοκές σταματούν. Ένας καθηγητής, ο μαθηματικός 38χρονος Νίκος Τεμπονέρας, μέλος του Εργατικού Αντι-μπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) και πρώην στέλεχος του ΚΚΕ, πατέρας δύο παιδιών, είναι αιμόφυρτος στο έδαφος. Έχει δεχτεί χτύπημα στο κεφάλι με σιδερένιο λοστό. Δείχνει νεκρός. Τον μεταφέρει στο νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέου με το αυτοκίνητό του ο Δήμαρχος της πόλης. Δεν υπάρχει αξονικός τομογράφος. Μεταφέρεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου. Εκεί την επόμενη μέρα, στις 9.30, αφήνει την τελευταία του πνοή όταν σταματούν να λειτουργούν τα ζωτικά του όργανα.
Οι εφημερίδες της 9ης Ιανουαρίου γνωρίζουν ότι ο Τεμπονέρας είναι κλινικά νεκρός. Γνωρίζουν και τις λεπτομέρειες του γεγονότος. Κι όμως δύο από αυτές δεν διστάζουν να «χρεώσουν» τη δολοφονία στην ΟΛΜΕ και τον Ανδρέα Παπανδρέου! Αυτή είναι η γραμμή της κυβέρνησης.
Την επόμενη μέρα μάλιστα η «Απογευματινή» σε σχόλιο που καταλαμβάνει όλη, σχεδόν, τη 2η σελίδα και απηχεί τις απόψεις της εφημερίδας (φέρει την υπογραφή «Α») καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «το αίμα του καθηγητή θα κυνηγά τον Ανδρέα»
Τι γίνεται όμως στην Πάτρα; Η Αστυνομία φθάνει με το τέλος των επεισοδίων. Οι αστυνομικοί παίρνουν καταθέσεις από αυτόπτες μάρτυρες, αλλά… ξεχνούν να σημειώσουν τα ονόματά τους! Ευτυχώς που υπάρχουν και δημοσιογράφοι. Όσοι περιγράφουν τη στιγμή της δολοφονίας «δείχνουν» έναν άνθρωπο, τον Γιάννη Καλαμπόκα με συνεργάτες τους Α. Μαραγκό και Σ. Σπίνο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε πανικό. Το πρωί ο πρωθυπουργός κάνει δεκτή την παραίτηση Κοντογιαννόπουλου κι ανακοινώνει ότι στη θέση του μπαίνει ο Γιώργος Σουφλιάς με τον οποίο δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις. Ο ίδιος ο νέος υπουργός διέρρευσε στον τύπο ότι εξασφάλισε χρηματοδότηση από την κυβέρνηση και ζήτησε ένα εκεχειρία ενός μήνα από τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς για να ενημερωθεί.
Ο Διογένης Καμένος από την «Ελευθεροτυπία»
Το απόγευμα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ρίχνει και το… δεύτερο χαρτί στο τραπέζι: «Ο διάλογος θα ξεκινήσει από μηδενική βάση» λέει κι αδειάζει μεγαλοπρεπώς τον πρώην, πια υπουργό του. Οι συμπλιτευόμενες εφημερίδες, όπως ο «Ελεύθερος Τύπος» προσπαθούν να «χρυσώσουν» το χάπι στον πρώην υπουργό που βρέθηκε στο… κενό με δημοσιεύματα όπως αυτό.
Ο Καλαμπόκας παρουσιάζεται στις αστυνομικές αρχές που δεν είχαν… φάει και τον κόσμο να τον ψάξουν. Στη δίκη που γίνεται στο Βόλο (22/6/92 έως Μάρτιο του ’93) καταδικάζεται σε ισόβια. Στο Εφετείο, στη Λάρισα (Δεκέμβριος ’93 έως Απρίλιος ’94), επιχειρεί, ανεπιτυχώς, να φορτώσει τον φόνο στον Α. Μαρίνο που είχε απαλλαχθεί με βούλευμα. Δεν τα καταφέρνει. Πετυχαίνει όμως να μειωθεί εντυπωσιακά η ποινή του σε 16 χρόνια και 6 μήνες.. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 ήταν ελεύθερος λόγω καλής διαγωγής. Έμειβνε στη φυλακή μόλις 7 χρόνια. Συμπαραστάτες είχε ένα επιτελείο νομικών από βουλευτές της ΝΔ, αλλά και τον Παύλο Μαρινάκη, τον παππού του σημερινού αρχηγού της ΟΝΝΕΔ και κυρίως τον Μιχάλη Αρβανίτη, τον μετέπειτα βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» που έγραψε και βιβλίο για αυτόν.
Ο Καλαμόκας έμεινε στο Βόλο μετά την αποφυλάκισή του κι απέκτησε οικογένεια. Δοκίμασε την τύχη του ως επιχειρηματίας ιδρύοντας μια εταιρεία που εξέδιδε λογαριασμούς κοινοχρήστων, αλλά δεν τα πήγε καλά. Δεν χάθηκε. Διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα στην οποία εργαζόταν πριν μερικά χρόνια. Απέκτησε και θρησκευτικές αναζητήσεις. Σε όλες τις εκκλησιαστικές εκδηλώσεις δίνει το παρόν.
Στις 25 Μαΐου 2012 μια ομάδα αναρχικών του Βόλου εντοπίζει τον Καλαμπόκα σε τσιπουράδικο του Βόλου να τρώει παρέα με τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Πάνο Ηλιόπουλο. Ο Καλομπόκας αποφεύγει τον φωτογραφικό φακό. Ο Ηλιόπουλος στη δίκη της Χρυσής Αυγής καταδικάστηκε σε φυλάκιση επτά χρόνων, ενώ ο Αρβανίτης σε πέντε.
Μέχρι το 2011 δεν μπορούσε να επισκεφτεί την Πάτρα με απόφαση δικαστηρίου. Μετά το τέλος της ποινής του πήγε τουλάχιστον δύο φορές.
Δείτε το βίντεο με όλους τους πρωταγωνιστές.. Την αμηχανία της αστυνομίας, τους κατηγορούμενους και τον δικηγόρο Παύλο Μαρινάκη να υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε δολοφονία!