Η Λίνα Κοεμτζή τον Φεβρουάριο του 2016 ήταν μόλις 22 ετών βούτηξε στο κενό από τον ένατο όροφο της φοιτητικής εστίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ύστερα από δημοσίευση προσωπικών φωτογραφιών της στο διαδίκτυο.
Πέντε χρόνια μετά, το εκδικητικό πορνό εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σε πάμπολλες υποθέσεις ως απλό πλημμέλημα.
«Το revenge porn δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, υπάρχουν πολλές υποθέσεις στη χώρα μας και έχουν δραματικές επιπτώσεις στη ζωή ανηλίκων παιδιών. Απλά αυτή την φορά ο φερόμενος δράστης είναι πρόσωπο της επικαιρότητας και απασχόλησε την δημοσιότητα» αναφέρει ο δικηγόρος της οικογένειας της Λίνας, Αντώνιος Ξυλουργίδης μιλώντας στο lifo.gr.
«Η υπόθεση της Λίνας είναι μία γνωστή υπόθεση, θέλω όμως να σας πω ότι δεν αφορά μόνο δημοσιοποίηση γυμνού υλικού – φωτογραφιών και βίντεο, προσωπικών της στιγμών για τις οποίες δεν έδωσε ποτέ την συγκατάθεσή της να ανέβουν στο διαδίκτυο. Αναπαρήχθη αυτό το υλικό, από ανθρώπους που δεν ήθελαν να κοινοποιήσουν τις προσωπικές της στιγμές, αλλά τις χρησιμοποίησαν έτσι ώστε να την εκβιάσουν, αναζητώντας περαιτέρω αξιώσεις από αυτήν, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα» τονίζει ο κ. Ξυλουργίδης.
«Η χρήση και η διαδικτυακή ανάρτηση των φωτογραφιών, συνήθως σεξουαλικού περιεχομένου, είναι πολύ συνήθης ειδικά στις νεαρές ηλικίες. Και με αυτόν τον τρόπο, εκβιάζονται νέοι και νέες, μέσω των λογαριασμών κοινωνικής δικτύωσης, λέγοντάς τους ότι θα κυκλοφορήσουν έτει περαιτέρω. Με αυτόν τον τρόπο υποκύπτουν σε έναν ωμό εκβιασμό. Έχουμε δηλαδή μία κλιμάκωση, από την στιγμή που κάποιος μπορεί και να φλερτάρει, αυτό δεν είναι επιλήψιμο, και να ανταλλάξει κάποιες φωτογραφίες, σε καμία περίπτωση όμως δεν δίνει την άδεια του αυτό το υλικό να κοινοποιηθεί. Πολλοί, ειδικά κατηγορούμενοι, χρησιμοποιούν αυτό το πρόσχημα ότι «με την συναίνεσή του έβγαλε αυτές τις φωτογραφίες από κοινού». Σημασία έχει ότι εδώ ο νομοθέτης διαχωρίζει τη θέση και λέει ότι (σ.σ το θύμα) δεν έδωσε ποτέ το δικαίωμα και την συναίνεση να κοινοποιηθούν.»
Το κτίριο της φοιτητική εστίας του ΑΠΘ. Από τον 9ο όροφο έπεσε η άτυχη 22χρονη βρίσκοντας τραγικό θάνατο
Πλημμέλημα…
«Οι επιλήψιμες αυτές πράξεις αφορούν τον γενικό κανόνα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, πλην όμως, κατά την άποψή μου, δεν είναι επαρκώς προστατευμένος, καθώς τιμωρούνται σε βαθμό πλημμελήματος. Έτσι γινόμαστε μάρτυρες ανθρώπων που βασανίζονται στην κυριολεξία, σε ψυχή και πνεύμα και σώμα, και παρ’ όλα αυτά, οι διώκτες τους, οι κουκουλοφόροι του διαδικτύου όπως συνηθίζω να τους προσφωνώ εγώ, δεν υποκύπτουν καθώς η ποινική τους τιμωρία είναι ανεπαρκής.»
Όπως λέει ο κ. Ξυλουργίδης, συχνά είναι και οι θύτες ανήλικοι.
«Στο δικηγορικό μου γραφείο έχουν απευθυνθεί γονείς παιδιών που εκβιάστηκαν σε τέτοιο βαθμό που θέλησαν να αυτοκτονήσουν, άφησαν σημείωμα. Διότι οι συμμαθητές τους ή οι συμμαθήτριές τους που είχαν σχέση, αποπειράθηκαν και εν τέλει ολοκλήρωσαν την πράξη του εκβιασμού. Τι έκαναν δηλαδή; Προσωπικές στιγμές που μοιράστηκαν σε κάποια στιγμή της ζωής τους – ειδικά την περίοδο της καραντίνας που οι σχέσεις δεν αναπτύσσονται φυσιολογικά, αναπτύσσονται διαδικτυακά – δημοσιεύτηκαν».
«Το φαινόμενο λοιπόν οξύνθηκε και τα λάφυρα που είχαν αυτοί οι άνθρωποι τα εκμεταλλεύτηκαν, συνήθως γιατί δεν αντέχουν τον χωρισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που επειδή δεν μπορούν να δεχθούν την απόρριψη, γιατί θεωρούν φέουδο, ιδιοκτησία τους τον σύντροφο ή την σύντροφό τους, αντιδρούν με αυτόν τον εκδικητικό τρόπο. «Αφού δεν δέχτηκες την πρότασή μου, τώρα έρχεται η δική μου στιγμή».
500 σελίδες εκβιαστικά μηνύματα
«Και ξέρετε, δεν μετανιώνουν. Αν μπορούσα να θυμηθώ και να μοιραστώ μαζί σας, κάποια από τα μηνύματα που έστελναν στην αδικοχαμένη Λίνα Κοεμτζή, πραγματικά θα αναθεωρούσατε την άποψή σας για το ανθρώπινο ον. Δεν μπορείτε να καταλάβετε και να φανταστείτε σε 500 σελίδες εκβιασμών, υβριστικών, απειλητικών εκφράσεων, τι είχε υποστεί εκείνο το κορίτσι.
Υπάρχει μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα που μίλησε ξεκάθαρα για δυο άτομα που έψαχναν το σώμα της Λίνας όταν ψυχορραγούσε στην Λεόντος Σοφού στη Θεσσαλονίκη – είπε ο άνθρωπος ότι την έψαχναν, έψαχναν το στικάκι. Ήταν από πάνω της. Έδωσε κατάθεση στην αστυνομία και ουδέποτε εκλήθη από εισαγγελικές αρχές -για αυτό οι γονείς της Λίνας και εγώ, με μεγάλο παράπονο, μιλήσαμε για μία άτακτη αρχειοθέτηση της υπόθεσης και για αυτό από την πρώτη στιγμή, η μητέρα και ο πατέρας της Λίνας λένε το εξής: «επειδή ήταν από φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια, το παιδί μας είχε αυτή την μεταχείριση;»
«Πρέπει το δικαιικό μας σύστημα να αποφασίσει τι θέλει. Δεν αρκεί μία ποινή χάδι στον σκοτεινό δρόμο του διαδικτύου. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το φαινόμενο αυτό, όπως έχουμε την υπόθεση σήμερα που αφορά τη δημοσιότητα σήμερα, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν πλημμέλημα. Δεν μπορεί όποιος θέλει, επειδή είχαμε μία κοινή, ευαίσθητη στιγμή, να το κάνει βορά στον άνεμο. Θα πρέπει οι ποινές να είναι εξαντλητικές».
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δράστες σε τέτοιες υποθέσεις δεν καταλήγουν καν στη φυλακή, εκτός αν πρόκεται για οργανωμένες συμμορίες που εκβιάζουν, τότε η ποινή μετατρέπεται σε κατ’ επάγγελμα όποτε μόνο τότε είναι κακούργημα.
«Πρέπει να απευθύνονται όλοι στις αρχές, η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος έχει δημιουργήσει έναν ιστότοπο και στο Instagram και στο Facebook όπου μπορούν νέοι και νέες να καταγγέλλουν χωρίς να πληρώνουν. Λίγοι γνωρίζουν ότι το να καταγγείλεις μια παράνομη συμπεριφορά του διαδικτύου από κάποιον που σε εκβιάζει δεν απαιτεί κόστος. Θα πρέπει να γίνει επώνυμα, με την ανάλογη αναφορά έτσι ώστε να παραδοθεί το υλικό με το οποίο εκβιάζεσαι για να υπάρχει και μία αλήθεια σχετική – γιατί πάμε στο άλλο άκρο του εκβιασμού ξέρετε – πολλοί το χρησιμοποιούν και το εργαλειοποιούν αυτό, για αυτό και ορισμένες φορές οι αρχές είναι φειδωλές στο διακριβώσουν την πραγματικότητα, γιατί υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος» καταλήγει ο κ. Ξυλουργίδης.