Ένα ακόμα πρωθυπουργικό διάγγελμα γεμάτο αντιφάσεις επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα πορεύεται εν μέσω πανδημίας στα κουτουρού. Ένα διάγγελμα με νέα(;) μέτρα, που δεν αφορούν τους χώρους όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη, αλλά επιβάλλονται εκεί που η κατάσταση είναι ευκολότερα ελεγχόμενη.
- Τσουχτερά πρόστιμα στην εστίαση και καθήμενοι, σαρδελοποίηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς και ακάθιστοι.
- Υποχρεωτικός εμβολιασμός σε αρκετούς κλάδους εργαζομένων αλλιώς παύση εργασιών άνευ αποδοχής, στο απυρόβλητο όπως πάντα η εκκλησία. Η οποία απλά συνιστά στο ποίμνιο «προσευχητική εγρήγορση» κι όλα καλά.
Χωρίς καμία διάθεση πειθούς, αλλά με καρότο και μαστίγιο, χωρίς καθαρή ενημέρωση αλλά με δημιουργική λογιστική ώστε να προκαλούνται εσφαλμένες εντυπώσεις (70% του ενήλικου πληθυσμού είναι εμβολιασμένο, μας ενημερώνει αντί να πει το 40, 50% του συνολικού πληθυσμού έχει εμβολιαστεί)
Και κυρίως χωρίς ίχνος συμμετοχής στην κοινή ευθύνη.
Ο αλάθητος Πάππας έχει ζητήσει πολλές φορές δημόσια συγνώμη σε ανθρώπους, για βάσανα που έχουν υποστεί. Αλλά ο κος Μητσοτάκης έχει να επιδείξει μόνο υπερ-επάρκεια και πληρότητα, που δεν είναι τίποτε άλλο από μια υποσυνείδητη μέθοδος συγκάλυψης κι ένα συνειδητό «l’etat c’est moi».
Επτά διαβεβαιώσεις από την αρχή της πανδημίας έχει δώσει στον λαό πώς όλα θα πάνε καλά, και καμία δεν του βγήκε. So what? Αυτό δεν τον εμπόδισε να δώσει ακόμα μία. Μπορεί να κάνει τα καμώματά του. Διότι η κυβέρνηση αυτή, μπορεί να έχει ήδη χιλιάδες νεκρούς και Ιούλιο μήνα χιλιάδες κρούσματα, έχει όμως τις πλάτες -σεβαστού μέρους- της κοινωνίας, που επιτρέπει να της φέρονται σαν ανήλικο, να της απευθύνονται από καθέδρας κι άμα λάχει να την βάζουν κι όρθια στη γωνία κοιτάζοντας τον τοίχο.
Οι υπόλοιποι είμαστε όλα όσα έχουμε χάσει…